دستگاه جوجه کشی 1

تنها تخم هاي تميز را در دستگاه قرار دهيد زيرا که تخم هاي کثيف منبعي از بيماري و يا آلودگي مي باشند. تخم هاي کثيف بهتر است توسط دستمال کاغذي و يا ديگر ساينده ها تميز شوند. تخم هائي را که قرار است درون دستگاه جوجه کشي قرار دهيم را هرگز نبايد شکست.
تخم ها مي بايست بعد از چيده شدن در دستگاه جوجه کشي ضدعفوني شوند اما مي توان آنها را 12 ساعت بعد از قرار دادن در درون دستگاه نيز ضدعفوني نمود. تخم هاي 2 تا 5 روزه اي که در آنها جنين تشکيل شده است را نبايد ضدعفوني نمود.
نحوه ضد عفوني به شرح زير مي باشد:
1- از 25 گرم پرمنگنات پتاسيم و 35 ميلي ليتر فرمالين (43%) به ازاي هر متر مکعب فضاي درون دستگاه جوجه کشي استفاده نمائيد.
2- ابتدا پرمنگنات را در يک ظرف سفالي و يا لعابي ريخته (اندازه ظرف به ميزان 10 برابر بزرگتر از حجم مواد مورد استفاده باشد) و سپس فرمالين را اضافه نمائيد.
3- در دستگاه هائي که با فشار هوا کار مي کنند، در طول عمليات ضدعفوني هواکش ها را بکار انداخته و خروجي ها را ببنديد و پس از 20 دقيقه خروجي را باز نمائيد.
4- در دستگاه  های جوجه کشي با هواي راکد، خروجي ها و درب دستگاه را باز نمائيد.
5- در طول ضدعفوني، ميزان رطوبت بايد بالا بوده و دما بايد مابين 20 تا 30 درجه سانتي گراد باشد.

جوجه کشي و جوجه درآوري
طول دوره جوجه کشي براي بلدرچين، 18 – 17 روز مي باشد و تفاوت در آن به نوع سويه وشيوه جوجه کشي بستگي دارد. يک جوجه درآوري موفق بستگي به عوامل گوناگوني دارد که از آن جمله مي توان به نکات زير اشاره داشت:
.
1- چگونگي تغذيه پرندگان مولد.
2- مهيا بودن شرايط پرورش و جفت گيري.
3- چگونگي جمع آوري و انبار داري تخم.

4- چگونگي کنترل نمودن دستگاه جوجه کشي.

منبع : erach

دستگاه جوجه کشی

اين دستگاه ها مي بايست تا چهاردهمين روز جوجه کشي دما را در 3/0 +- 5/37 درجه سانتي گراد و رطوبت نسبي را در 60% حفظ نمايند. تخم ها بايد در هر 2 تا 3 ساعت چرخانده شوند تا از چسبيدن جنين به پوسته جلوگيري بعمل آمده و همچنين جنين هوا و غذاي کافي را دريافت دارد. در روز چهاردهم عمل کندلينگ انجام شده و تخم هاي ترک دار و بدون نطفه دور ريخته مي شوند. همچنين در اين روز تخم هاي داراي جنين از دستگاه ستر به سيني هاي مخصوص دستگاه هچر انتقال داده شده و گردش تخم ها در اين مرحله متوقف مي شود.
دستگاه ستر بايد دمائي معادل 2/37 درجه سانتيگراد و رطوبت نسبي 70% را تامين نمايد. اگر دستگاه جوجه کشي ترکيبي از هچر و ستر باشد مي توان با دماي 5/37 شروع نمود اما رطوبت نسبي در طول عمل جوجه کشي بايد تا 70% افزايش پيدا کند. همچنين دستگاه هچر را نبايد در طول عمليات جوجه کشي باز نمود.
چنانچه تمامي توصيه هاي جوجه کشي به دقت انجام شود جوجه ها در روز 17 يا 18 از تخم خارج خواهند شد.

منبع : erach

جوجه کشی بلدرچین

در اين دستگاه ها، براي هفته اول از دماي معمولي جوجه کشي که 3/38 درجه سانتيگراد است استفاده مي کنيم. اين دما براي هفته دوم 8/38 درجه سانتيگراد و تا هنگام هچ شدن کامل تخم حداکثر 5/39 درجه سانتيگراد مي باشد. براي اندازه گيري دما مي بايست ميزان دما در بالاي تخم ها اندازه گيري شود. همچنين تا روز چهاردهم جوجه کشي رطوبت نيز بايد کمتر از 70% بوده و در پايان جوجه کشي يعني در 18 – 17 روزگي به بالاي 70% برسد. نگه داشتن ميزان رطوبت صحيح در اين دستگاه ممکن است مشکل باشد.
تخم ها مي بايست دست کم 3 بار در روز چرخانده شوند (در صورت امکان 5 بار بهتر است). با نشان دار کردن کناره هاي تخم ها و يا سيني يا راکها توسط مداد مي توان از صحيح بودن چرخش تخم ها مطمئن شد. در صورتيکه دما تمام قسمتهاي تخم را پوشش نمي دهد بهتر است جاي تخم ها را در درون دستگاه تغيير داد. درهر صورت توجه داشته باشيد که در دستگاه را براي چرخاندن تخم ها زياد باز و بسته نکنيد و آنرا براي مدت طولاني باز نگذاريد.

منبع : erach

دستگاه جوجه کشی

پرورش بلدرچين برروي بستر و يا در قفس ممكن است انجام شود. قفس‌هاي مورد استفاده تا هشت طبقه ساخته مي‌شوند. بلندي هر طبقه حدود بيست سانتيمتر و مساحت آن حدود 5/0 تا 8/0 مترمربع است.
هر جوجه بلدرچين به حدود 150 سانتيمتر مربع جا نياز دارد. بنابراين در چنين قفس‌هايي سي تا چهل جوجه بلدرچين جا مي‌گيرند. در يك طرف اين قفس‌ها آبخوري و در طرف ديگر دان خوري‌ها قرار داده مي‌شوند.
پرورش بلدرچين در قفس بهتر از بستر است، زيرا در يك فضاي كم مي‌توان تعداد بيشتري جوجه بلدرچين نگهداري كرد. اما در صورت استفاده از قفس بايد دقت كرد. چون تعداد زيادي بلدرچين در يك جاي كوچك قرار دارند، بايد به طور مرتب، هواي تازه در محيط وارد شود. اين كار براي كم كردن حرارت اضافي، رطوبت و گازهاي زيان آور است. دماي سالن پرورش جوجه بلدرچين در روز اول بايد 35 درجه سانتيگراد باشد. سپس هر چهار روز يك بار، سه درجه سانتيگراد دما كم مي‌شود تا به بيست و يك تا بيست و دو درجه سانتيگراد برسد. نور در سالن پرورش در دو هفته اول بايد به صورت تمام وقت يعني 24 ساعته باشد. پس از آن مدت 12 ساعت در روز سالن روشن خواهد بود.
بهتر است جوجه بلدرچين‌هاي نر و ماده به صورت جدا از هم نگهداري شوند. وقتي بلدرچين‌ها به سن دو تا سه هفتگي مي‌رسند، مي‌توان نر و ماده را از هم تشخيص داد. در اين سن پرهاي سينه نرها به رنگ قرمز مايل به قهوه‌اي است. ماده‌ها نيز داراي پرهاي سينه‌اي به رنگ خاكستري با خال‌هاي سياه هستند.

اهمیت چرخاندن تخم در جوجه درآوری بلدرچین

اهمیت چرخاندن تخم درجوجه درآوری

موفقیت در امر جوجه درآوری به4ویژگی اصلی ازقبیل درجه حرارت-رطوبت-تهویه وچرخاندن صحیح تخم بستگی دارد.

چرخش تخم عاملی مهم برای تکامل جنین در دوران اولیه جوجه کشی است. تخمها در فرآیند انکوباسیون هر ساعت 1بار وبه صورت زاویه 45-35 درجه از خط عمودبر افق احتیاج دارند.

چرخش تخم در14روز اول انکوباسیون اهمیت زیادی دارد ودر3روز آخر جوجه کشی که جنین خود را در موقعیت جوجه درآوری قرار می دهد ضرورتی ندارد.

چرخش از چسبندگی جنین به غشاهای پوسته در اوایل جوجه کشی جلوگیری می کند وعدم چرخش مانع از رشد وتکامل اولیه شده وسبب مرگ جنین می شود.

چرخاندن تخمها به توزیع جریان هوا کمک کرده وباعث خنک شدن تخمها می گردد همچنین به فرآیند بلند شدن زرده در روزهای آخر انکوباسیون و استفاده بهینه از آلبومین و جذب اکسیژن از خون به علاوه تسریع روند تکامل وتحرکات طبیعی وکاهش حالتهای غیر طبیعی کمک فراوانی می کند.

در تخم هایی که چرخانیده نشوند1)نسبت طبیعی فاصله جنین-سفیده وکیسه زرده مختل می شود.2)جنین از سفیده استفاده کامل نمی کند3)جنین در نیمه دوم جوجه کشی کوچکتر می شود.

پایین بودن جوجه درآوری همراه بامرگ ومیر بالای جنین در داخل پوسته ی حامی سفیده معیار خوبی برای نشان دادن مشکل چرخش است

دستگاه هاي جوجه کشي با هواي راکد

در اين دستگاه ها، براي هفته اول از دماي معمولي جوجه کشي که 3/38 درجه سانتيگراد است استفاده مي کنيم. اين دما براي هفته دوم 8/38 درجه سانتيگراد و تا هنگام هچ شدن کامل تخم حداکثر 5/39 درجه سانتيگراد مي باشد. براي اندازه گيري دما مي بايست ميزان دما در بالاي تخم ها اندازه گيري شود. همچنين تا روز چهاردهم جوجه کشي رطوبت نيز بايد کمتر از 70% بوده و در پايان جوجه کشي يعني در 18 – 17 روزگي به بالاي 70% برسد. نگه داشتن ميزان رطوبت صحيح در اين دستگاه ممکن است مشکل باشد.
تخم ها مي بايست دست کم 3 بار در روز چرخانده شوند (در صورت امکان 5 بار بهتر است). با نشان دار کردن کناره هاي تخم ها و يا سيني يا راکها توسط مداد مي توان از صحيح بودن چرخش تخم ها مطمئن شد. در صورتيکه دما تمام قسمتهاي تخم را پوشش نمي دهد بهتر است جاي تخم ها را در درون دستگاه تغيير داد. درهر صورت توجه داشته باشيد که در دستگاه را براي چرخاندن تخم ها زياد باز و بسته نکنيد و آنرا براي مدت طولاني باز نگذاريد.

منبع : erach

مراقبت های پیش از جوجه کشی

پرورش موفقيت آميز بلدرچين از دوره پيش از جوجه کشي آغاز مي شود. تخم ها بايد در زمان هاي گوناگون در روز جمع آوري و در دماي 15 درجه سانتيگراد ذخيره شوند. يخچال هاي خانگي رضايت بخش نيستند چون ميزان توليد سرماي آنها بالا است. تخم هاي ترک دار اصلا هچ نشده و يا به ميزان ناچيزي هچ مي شوند.
بهترين نتيجه در جوجه کشي هنگامي حاصل مي شود که تخم ها کمتر از يک هفته تا پيش از قرار دادن در درون دستگاه جوجه کشي نگهداري شوند. حمل و نقل تخم هاي بلدرچين مي بايست کاملا با دقت انجام گيرد زيرا که پوسته آنها در مقابل آسيب ديدگي بسيار شکننده مي باشند. رنگي بودن تخم هاي بلدرچين عمل کندلينگ(مشاهده تخم ها زير نور براي مشخص نمودن باروري آنها) را مشکل مي نمايد. کثيف بودن دستگاه جوجه کشي و محوطه اطراف آن منبعي از آلودگي و بيماري ها مي باشد. شستشوي کامل و ضد عفوني واحد  جوجه کشي بعد از هربار مصرف توسط ترکيبات چهارتائي آمونيوم و يا ضدعفوني کننده هاي تجاري ديگر توصيه مي شود.

منبع : erach

ظرفیت دستگاه جوجه کشی ومحاسبه گله مادر

تعیین ظرفیت دستگاه جوجه کشی و محاسبه اندازه گله مادر:
اگر بر اساس ارزیابی های بعمل آمده فرضا نیاز هفتگی بازار در حدود 1000 قطعه بلدرچین برآورد و مشخص شود، باید 10% افزون بر این نیاز بلدرچین تولید و عرضه کرد . زیرا تلفات 10 – 5% جوجه ها را در طول پرورش نباید فراموش نمود. به همین منظور جهت تامین 1000 قطعه جوجه بلدرچین در هفته و با در نظر گرفتن 90% میزان باروری تخم و 80 % میزان هچ، به تعداد متوسط 1550 عدد تخم نیاز می باشد .
با این حساب بایستی روزانه 225 عدد تخم از گله مادر تولید و پس از یک هفته ذخیره کردن به دستگاه جوجه کشی منتقل می نمائیم . اگر میزان بارور بودن 1550 عدد تخم های جمع آوری شده در طول هفته که در داخل ماشین جوجه کشی گذاشته شده اند را 90% تخمین بزنیم، در آخر پانزدهمین روز تعداد 1400 – 1376 عدد تخم باروراز ستری به قسمت هچری منتقل خواهد شد. به همین منظور ظرفیت هچری باید باندازه 1400 عدد تخم در نظر گرفته شود از طرف دیگر چون هفته ای یکبار تخم ها جمع آوری و داخل دستگاه گذاشته می شود ظرفیت ستری را باید دو برابر تولید هفتگی تخم در نظر گرفت. همچنین جهت تکمیل ظرفیت دستگاه در هفته یعنی جمع آوری و ذخیره 250 عدد تخم در روز به پرورش 360 – 350 قطعه بلدرچین مادر نیاز می باشد . اگر در هر قفس یک نرو یک ماده پرورش دهیم باندازه تعداد ماده به بلدرچین نرنیاز داریم، اما توجه داشته باشید که در اکثر مزارع صنعتی معمولا به ازا هر نر ، 2 تا 3 ماده در نظر می گیرند. توجه داشته باشید که کلیه ارقام ذکر شده در فوق بر اساس 90% باروری و 80% توان هچ و 70% تولید تخم محاسبه گردید و بدیهی است که در صورت کسب نتایج متفاوت در درصدهای گفته شده، نتایج ذکر شده در فوق نیز می توانند تغییر نمایند.
شایان ذکر اینکه کسب ارقام ذکر شده در تولید بسیار مشکل و در عین حال مطلوب می باشد .

پرورش بلدرچين

سيستمهاي رايج پرورشي :
پرورش بلدرچین عموماٌ بصورت بسته و بدون چراگاه بوده و در اين حالت پرورش مادرها در پن هاي مخصوص و پرندگان گوشتي ها در قفس انجام مي گيرد و به طور کلي مناسبترين و سودآورترين حالت جهت پرورش اين پرنده احداث مزرعه اي کامل و داراي قسمتهاي زير مي باشد:

1- قسمت پرورش گله مادر
2- جوجه کشی
3- پرورش گله گوشتي
4- کشتار وبسته بندی 

سيستم فوق به شما اين امکان را مي دهد که بهترين کنترل را بر روي عوامل گوناگون موثر بر کيفيت و کميت توليد داشته باشيد و در نتيجه سودآوري بيشتر را براي پرورش دهنده تضمين گردد.
جهت برورش بلدرچینروشهاي گوناگوني وجود دارد که بنا به نوع آب و هوا، نوع مديريت و مکان اجراي پروژه مي توان به يکي از اين روشها عمل نمود.
متمرکزترين حالت جهت پرورش اين پرنده استفاده از قفسهاي ويژه پرورش براي مادرها و پرندگان پرواري مي باشد. حسن اين روش در اين است که کنترل بلدرچينهاي حساس خصوصاٌ در مواقع بروز استرس و ترس راحت تر مي باشد.
جهت پرورش پرندگان گوشتی مي توان از قفسهائي به ابعاد 100 * 40 سانتيمتر و ارتفاعي در حدود 16 – 15 سانت استفاده کرد که معمولاٌ 170 – 140 قطعه جوجه را در سنين يک تا دو هفتگي مي توان در چنين قفسهائي نگهداري کرد.
معمولاٌ مي توان بلدرچينها را در سنين 4 -3 هفتگي در قفسهائي 8 -7 طبقه که بر روي هم استقرار يافته اند انتقال داد. همچنين جهت بسترسازي مناسب، کف قفسها را در هفته اول با کاغذ يا مقواي نازک مي پوشانيم و در چند روز اول غذا را بر روي کاغذ پخش مي کنيم و سپس از طريق دانخوريهاي ويژه که در جلوي قفسها نصب شده اند جهت تغذيه استفاده مي کنيم.
جهت تامين آب مورد نياز مي توان از آبخوريهاي نيپل استفاده نمود ( يا آبخوريهاي ناوداني با دهانه بسيار تنگ). پس از گذشت 45 -40 روز مي توان بلدرچينهاي پروار شده را به کشتارگاه انتقال داد.
همچنين جهت پرورش گله مادر مي توان بخشي از جوجه هاي توليدي را که از لحاظ داشتن خصوصيات توليدي مناسبتر از بقيه به نظر مي رسند جدا و بوسيله شماره هاي ويژه اي علامت گذاري نمود، سپس در سن 6 هفتگي پرندگان مذکور را به قفسهای مخصوص بلدرچین انتقال مي دهيم که اين قفسها معمولاٌ داراي ابعادي در حدود 15 * 15 سانتيمتر و ارتفاع 15- 13 سانت مي باشند. البته هنگاميکه توليد تخم بارور مدنظر باشد مي توان از قفسهائي به ابعاد 25 -15 سانت براي هر 20 قطعه پرنده استفاده نمود که در اين حالت پرندگان را با نسبت نر به ماده 1 به 3 پرورش مي دهند.
در جدول زير ميزان فضاي مورد نياز به ازا هر قطعه بلدرچين به تفکيک سن نشان داده شده است:
سن به هفته فضاي مورد نياز cm2
1 25 -20
2 30 - 25
3 45 - 40
4 60 - 55

5
70 - 65

6
80 - 75



به طور کلي و صرفنظر از نوع سیستم پرورش جهت نيل به حداکثر بازدهي بايستي موارد زير را در نظر داشت:

- اجتناب از هرگونه حمل و نقل بي مورد
- فراهم نمودن محيطي آرام و دور از استرس
- اعمال برنامه کاهش تدريجي دما
- تامين نور کافي و استفاده از برنامه نوري مناسب
- استفاده از جيره هاي بالانس شده و با کيفيت
- رعايت کليه اصول بهداشتي 

تولید مثل و پرورش بلدرچین

جهت اينكار از دستگاههاي جوجه كشي استفاده مي شود  بلدرچين در كوتاه مدت به بلوغ جنسي مي رسد جنس ماده در 42 روزگي شروع  به تخم گذاري مي كند . توليد  اسپرم در بلدرچين نر در 36 روزگي شروع مي شود اگر بازاء 3 – 2 ماده بايد يك نر در نظر گرفته شود . در واقع شانس نطفه دار بودن تخم ها افزايش مي يابد . جهت تكثير و توليد مثل   از بلدرچين مادر و تخم هاي بدست آمده از آن استفاده مي شود .

بلدرچين هاي مادر خريداري شده نبايد بيشتر از 3 – 2 هفته سن داشته باشند توليد تخم در روزهاي 60 – 56 تخمگذاري به اوج خود مي رسد .

در صورت افزايش مدت زمان روشنايي از فروردين لغايت شهريور 100- 50 تخم مي گذارند پس از اين مدت وارد تولك 5/1 ماهه مي شوند . در پرورش مدرن و در شرايط صنعتي در طول سال از يك قطعه بلدرچين 300 – 250 تخم يرداشت مي شود . شرايط ايده ال نوردهي و ايجاد روشنايي در سالن 18 – 14 ساعت در روز مي باشد . در انتخاب تخم ها جهت استفاده  در جوجه كشي بايد به نكاتي همچون پاكيزگي تخم ، سالم بودن و به وزن آن توجه نمود . اگر مجبور به ذخيره تخم هاي بدست آمده از مادران مولد باشيم بايد در شرايط مناسب يعني در دماي 18 – 16 درجه   سانتي گراد و رطوبت 80 – 75% نگهداري گرد  . اگر تعداد تخم توليد شده كمتر از ظرفيت  ماشين جوجه كشي باشد مي توانيم تخم هاي بدست آمده را تا 15 – 10 روز در شرايط محيطي فوق الذكر ذخيره  و نگهداري نمائيم .

تخم ها در روي راك بطرز افقي يا بشكلي كه نوك تيز آن در قسمت پائين قرارگيرد  مي گذارند ، درصورتي كه تخم  بلدرچين بيشتر از يك هفته جهت جوجه كشي ذخيره و نگهداري شود بايد هر روز با جابجا نمودن  ، وضعيت آنها تغيير داده شود . در توليد جوجه بلدرچين توسط ماشين جوجه كشي   رعايت 4 شرط دما ، رطوبت و تهويه مناسب و جابجا  كردن الزامي است تخم بلدرچين بعد از 18 – 17 روز هچ مي شود . دماي ماشين  جوجه كشي بايستي 5/37 درجه سانتي گراد باشد اما دو روز آخر درجه حرارت جوجه كشي كاهش داده مي شود .

تهويه توسط يك يا چند سوراخ ايجاد شده در سقف دستگاه انجام مي گيرد . همچنين FAN تعبيه شده داخل دستگاه  منجر به ورود هواي تميز به داخل و خروج هواي كثيف به خارج آن خواهد شد . در 14 روز اول تخم هاي داخل ستري  بلافاصله هر 4 – 2 ساعت يكبار و يا حداقل روزي 5 بار جابجا مي شوند اگر اين كار توسط دستگاه و به صورت اتوماتيك باشد بازاء هر يك ساعت يكبار انجام خواهد گرفت ، دو روز آخر تخم ها به هچري انتقال داده مي شوند .

تعداد جوجه هاي هچ شده بازاء هر يكصد تخم راندمان هچ را مشخص     مي كند . تعداد تخم هاي بارور بازاء هر يكصد تخم نيز ميزان باروري   را تعيين مي كند بهترين موقع تعيين درصد ( باروري و راندمان هچ )  انتقال تخم ها از ستري به هچري مي باشد.

منبع:بلدرچين مادر

بررسی معایب در یک دوره ی جوجه کشی

در این مقاله ارائه علل احتمال و اقدامات تصحیحی مناسب در ارتباط با بسیاری از نشانه‌ و علائمی است که با کاهش قابلیت جوجه درآوری مشاهده می‌گردد.

۱)تخم‌مرغ‌ها در نوربینی شفاف می‌باشند درون تخم‌مرغ‌های شکسته نقطه سفیدرنگ بدون خون و غیر بارور مشاهده می‌گردد.

علل:

۱-خروس غیر بالغ

۲-خروس با اسپرم غیر طبیعی

۳-کم بودن تعداد خروس‌ها

۴-شرایط بد آب و هوائی

۵-گله پیر

۶-بیماری گله مرغ مادر مربوطه

۷-کمبودهای تغذیه

۸-مشکلات حرکتی خروس‌های نژاد سنگین

۹-استفاده از داروها و مواد شیمیایی خاص

۱۰-انگل‌ها

۱۱-بستر ناکافی

۱۲-نور ناکافی

۱۳- کاهش دفعات جفتگیری

که عموماً در بسیاری از حالات ذکر شده مشاهده می‌گردد.

۲- تخم‌مرغ‌ها در نوربینی شفاف درون تخم‌مرغ‌های شکسته شده دیسک رشد یافته و بلاستودرم جنین بدون خون و بارور مشاهده می‌گردد.

علل:

۱-انبارکردن طولانی تخم مرغ‌ها

۲-شرایط نامناسب حرارت و رطوبت مکان نگهداری

۳-دود دادن نامناسب

۴-شوک‌های حرارتی و آسیب دیدن تخم‌مرغ‌ها در رابطه با این شوک‌ها در حمل و نقل.

۵-مهار تنفس تخم‌مرغ‌ها

۶-دمای بالا در اوایل انکوباسیون

۷-گله‌های خیلی جوان – خیلی پیر

۸-بیماری‌های گله مرغ مادر

۹-داروها

۱۰-جمع‌اوری نامرتب تخم‌مرغ

۳- تخم‌مرغ در نوربینی شفاف درون تخم‌مرغ‌های شکسته شده حلقه خونی یا جنین کوچک که قبل از سه روزگی مرده‌اند نشان می‌دهد:

علل:

۱-انبار کردن تخم‌مرغ به مدت طولانی تحت شرایط دمای نامناسب

۲-دود دادن نامناسب یا انجام آن در بین ساعت ۹۶-۱۲ انکوباسیون

۳-دمای بالا در مراحل اولیه انکوباسیون

۴-دمای پایین در مراحل اولیه انکوباسیون

۵-صدمه دیدن تخم‌مرغ‌ها در حمل و نقل

۶-بیماری‌های گله مادر

۷-گله پیر

۸-اتفاقات در رشد و نمو جنینی

۹-کمبودهای شدید تغذیه‌ای مثل بیوتین – ویتامین A – ویتامین E

10-داروها

۱۱-آلودگی

۱۲-رشد و نمو ناکافی

۴- مشاهده جنین مرده در روز ۶-۳ روزگی در انکوباسیون

علل:

۱-موارد ذکر شده در شماره ۳

۲-کمبود تهویه – افزایش co2

3-چرخش نامناسب بیشتر از یک یا کمتر از شش ساعت.

۵- مشاهده جنین مرده در ۱۷-۷ روزگی در انکوباسیون

جنین‌ها دارای منقار – ناخن پر می‌باشند.

علل:

۱-دما – رطوبت – تهویه و چرخش نامناسب

۲-آلودگی

۳-کمبودهای تغذیه‌های مثل بیوتین – ریبوفلاوین – پیردوکیسن و …

۴- ژن‌های کشنده

۶- مشاهده جنین مرده در ۱۸ روزگی در انکوباسیون

علل:

۱-دما – رطوبت – چرخش و تهویه نامناسب در ستروهچر.

۲-آلودگی به ویژه ناشی از کپک‌ها و قارچ‌ها.

۳-دود دادن خیلی شدید یا خیلی طولانی.

۴-خنک شدن بیش از اندازه تخم‌مرغ‌ها در حمل و نقل و یا طولانی شدن زمان حمل و نقل

۵-شکستن پوسته‌ها قبل از ست کردن – زمان انکوباسیون – زمان ترانسفر.

۶-کمبودهای تغذیه‌ای.

۷-موقعیت قرارگیری نامناسب جنین.

۸-اتفاقات رشد و نمو جنین (نارسائی در تبدیل تنفس از کیسه زرده به تنفس ریوی و گردش خون جنینی)

۹-توارث – ژن‌های کشنده و ناهنجاری‌های کروموزومی.

۱۰-دوقلوئی (دوز رده)

۱۱-هچر به مدت زیادی بازمانده باشد.

۱۲-کیفیت پایین پوسته‌ها.

۱۳-بیماری‌های گله‌ها در.

عیب‌یابی – مشکلات اختصاصی

مشکلات اختصاصی

الف) نشانه: تخم مرغ‌های نوک نزده: شامل جنین کامل – کیسه زرده بزرگ

علل:

۱- چرخش ناکافی

۲- رطوبت خیلی بالا در ستر.

۳- دمای خیلی پایین در ستر.

۴- دمای خیلی بالا در هچر.

۵- سرد شدن تخم مرغ‌ها در زمان ترانسفر.

۶- تهویه ناکافی.

۷- بیماری‌های گله مادر.

۸- انبار کردن طولانی تخم‌مرغ‌ها

۹- کمبودهای تغذیه‌ای.

ب) تخم‌مرغ‌ها نوک زده جنین کامل داخل پوسته مرده است.

علل:

۱)رطوبت و دمای پایین و مدت طولاین در هچر.

۲)رطوبت پایین در زمان هچ

۳)دمای بالا در زمان هچ .

۴)تهویه ضعیف

۵)چرخش ناکافی در ۱۲ روز اول

۶)صدمه دیدن در حین انتقال

۷)نگهداری طولانی

ج) تخم‌مرغ‌ها به صورت ناقص نوک زده جنین مرده یا زنده

علل:

۱-موارد فوق در بند ب

۲-دود دادن بیش از حد در زمان هچ

۳-چیدن تخم‌ها به صورت وارونه

د) هچ زودتر از موعد – جوجه‌های لاغر و پر سر و صدا.

علل:

۱)تخم‌مرغ‌های کوچک

۲)تفاوت بین نژادها

۳)دمای بالای ستر.

۴)رطوبت پایین ستر.

و) خروج دیر هنگام جوجه.

علل:

۱)تخم‌مرغ‌های بزرگ

۲)گله‌های مادر پیر

۳)نگهداری طولانی مدت تخم‌مرغ‌ها

۴)دمای پایین ستر

۵)رطوبت بسیار بالای ستر

۶)جنین ضعیف

ه) هچ کند و طولانی

علل:

۱)چیدن همزمان تخم‌مرغ‌های کهنه و نو موجود در انبار.

۲)چیدن تخم‌مرغ‌های گله‌های جوان و پیر به صورت مخلوط.

۳)مخلوط کردن تخم‌مرغ‌های ریز و درشت.

۴)حمل و نقل نادرست تخم‌مرغ‌ها.

۵)وجود نقاط سرد و گرم در ماشین‌ها.

۶)دمای خیلی بالا و خیلی پایین ستر و هچر.

۷)سیستم تهویه ناکافی سالن.

ی) جوجه‌های چسبیده و آغشته به سفیده

علل:

۱)دمای پایین‌ ستر.

۲)رطوبت بالای ستر.

۳)چرخش نادرست.

۴)تخم‌مرغ کهنه.

۵)تخم‌مرغ بسیار بزرگ.

و) قطعات پوسته چسبیده به پرها

علل:

۱-رطوبت بسیار پایین در انبار تخم مرغ – ستر و هچر.

۲-چرخش نادرست

۳-تخم‌مرغ‌های ترک دار و با کیفیت پایین پوسته.

ر) هچ نابالغ – ناف باز و خونی

علت:

۱- بالا بودن زیاد دما در ستر و هچر

ز) جوجه‌های کوچک

علل:

۱-تخم‌مرغ‌های کوچک

۲-رطوبت پایین در انبار نگهداری تخم‌مرغ‌ها.

۳-ارتفاع بالاتر از ۱۵۰۰ متر.

ک) ناف بسته نشده – پرهای ریز و خشک

علل:

۱-نوسانات شدید دما در ستر.

۲-دمای پایین در هچر

۳-رطوبت بسیار بالا در هچر یا عدم پایین آمدن رطوبت در پایان دوره هچ.

۴-تغذیه ناکافی گله‌مادری.

گ) ناف بسته نشده – مرطوب و بد بو – جوجه شل- بزرگ با بدن نرم

علل:

۱-التهاب ناف – آلودگی ناف توسط سینی های کثیف – ماشین‌ها یا هچرهای غیر بهداشتی و گازدادن ناکافی تخم‌مرغ.

۲-دمای پایین‌ ستر.

۳-رطوبت بالای ستر و هچر

۴-تهویه ناکافی

ناهنجاری‌ها

علل:

۱-تکان دادن شدید تخم‌مرغ‌ها در حمل – حمل به صورت وارونه.

۲-انبارکردن ناصحیح تخم‌مرغ‌ها.

۳-کمبودهای تغذیه‌ای.

۴-چرخش ناکافی.

۵-چیدن ناصحیح تخم‌مرغ‌ها به صورت وارونه.

۶-بیماری‌های گله مادر.

۷-تهویه ناکافی.

پنجه‌های کج – پاهای فاصله‌دار

علل:

۱-دمای بالا و پایین ستر.

۲-تغذیه ناکافی.

۳-سینی‌های با کف صیقلی در هچری.

بدن لاغر و اندام کوتاه

علل:

۱-کمبودهای تغذیه‌ای به خصوص ریبوفلاوین.

۲-مایکوتوکسین‌ها

۳-دمای بالا ستر در طول روزهای ۱۲-۱

چشم‌های بسته – چسبیدگی پلک به چشم‌ها

علل:

۱-دمای بالاتر هچر.

۲-رطوبت پایین در هچر.

۳-جمع‌اوری ناکافی پرزها در هچری.

۴-ماندن جوجه‌ها به مدت طولانی در هچر.

۵-جابجایی شدید هوا در هچر.

انفجاری‌ها

علل:

۱-تخم‌مرغ‌های کثیف – تله تخم‌گذاری کثیف.

۲-تخم مرغ‌های بستر.

۳-گرد و غبار از اشیانه مادر – کولر – حمل و نقل.

۴-تجمع آب روی تخم مرغ‌ها (تعریق)

۵-پاشیدن – نم زدن یا اسپری کردن آب روی تخم مرغ‌ها

۶-آلودگی ناشی از تخم‌مرغ‌های انفجاری قبلی.

۷-آلودگی ناشی از حمل و نقل توسط دست‌های کثیف و وسایل آلوده.

۸-سینی‌های آلوده ستر.

جنین کوتوله – رشد ناکافی در جوجه‌ها

علل:

۱-آلودگی تخم‌مرغ.

۲-آلودگی هچری به خصوص در حین هچ.

۳-کمبودهای تغذیه‌های

۴-بیماری‌های گله مادر.

۵-توارث.

جوجه‌های فاقد چشم

علل:

۱-دمای بالای ستر در روزهای ۱ تا ۶٫

۲-اکسیژن پایین ستر در روزهای ۱ تا ۶٫

مغز بیرون زده

علل:

۱-دمای بالای ستر در روزهای ۳ تا ۱٫

۲-اکسیژن پایین ستر در روزهای ۳ تا ۱٫

زانوی قرمز در جوجه‌های هچ شده یا جوجه‌های نوک زده

علل:

۱-فشار طولانی روی پوسته در حین نوک زدن یا هچ شدن.

۲-وجود پوسته‌های ضخیم.

۳-رطوبت بالای ستر، دمای پایین ستر.

۴-کمبودهای ویتامین.

نوک کوتاه – عدم وجود نوک – ناهنجاری‌های صورت

علل:

۱-دمای بالای ستر در روزهای ۱ تا ۵

۲-توارث

۳-کمبودهای تغذیه‌ای به خصوص نیاسین

بیرون زدگی احشاء

علل:

۱-دمای بسیار بالا در ستر.

۲-توارث.

خونریزی

علل:

۱-پوست قرمز – دمای بالای ستر و هچر.

۲-خونریزی در کیسه جنینی – حمل و نقل شدید و خشن.

۳-کمبودهای تغذیه‌ای.

سرهای باد کرده و پشت گردن ورم کرده

علت:

۱-کمبودهای ویتامین – ویتامین E یا گروه B.

منبع : سلامت

نگهداری و پرورش جوجه‌ها

جوجه‌ها يا در دستگاه های چند طبقه مادر مصنوعی و يا در کف سالن پرورش داده می‌شوند. دمای محل بايد در اوايل پرورش 36 – 35 درجه سانتی گراد باشد. سپس حرارت سالن بازاء هر هفته 3 درجه سانتی گراد کاهش می‌يابد اما به هيچ وجه نبايد دمای سالن به کمتر از 22 دجه سانتی‌گراد کاهش يابد. پرورش در قفس های بزرگ کف شبکه‌ای نيز امکان پذير است. جهت جلوگيری از نوک زدن يا کانی باليسم انجام نوک چينی و کاهش شدت نور سالن و يا آويزان نمودن دسته‌های يونجه خشک مفيد می‌باشد 20 عدد بلدرچين سه هفتگی را می‌توان در فضای به وسعت 30*30 سانتی متر جا داد. پس از گذشت 5 هفته بلدرچين‌ها به قفس‌های مخصوص تخم گذاری منتقل می‌گردد. اگر پرورش درکف سالن در نظر گرفته شود بايد قوطی های ويژه بلدرچين تهيه شود. داخل قوطی های تخمگذاری بايستی کاه يا علف گذاشته شود.
تامين روشنايی داخل سالن در هفت روز اول 5 – 2 لامپ بصورت 24 ساعت و 40 – 8 روز بعدی طول طبيعی روز و يا 8 ساعت با 2 لامپ، بعد از 41 روز 16 ساعت با 2 لامپ مناسب می‌باشد. رنگ پرهای قسمت بالايی سينه و گردن در بلدرچين نر بالغ قهوه ای مايل به قرمز و در ماده‌ها رنگ خاکستری با خالهای سياه تزئين شده است.

منبع : تبیان

تعيين ظرفيت دستگاه جوجه‌کشی و محاسبه اندازه گله مادر

اگر فرضا بر اساس ارزيابی‌های بعمل آمده نياز بازار به 1000 قطعه بلدرچين در هفته برآورد و مشخص شود، بايد 10% افزون بر نياز بازار بلدرچين توليد و عرضه نمود. زيرا تلفات 10 – 5% جوجه‌ها را در طول پرورش نبايد فراموش نمود به همين منظور جهت تامين 1000 قطعه جوجه بلدرچين در هفته بايد با در نظر گرفتن 90% ميزان باروری تخم 80 % ميزان هچ به تعداد متوسط 1550 عدد تخم نياز می‌باشد.
با اين حساب بايستی روزانه 225 عدد تخم از گله مادر توليد و پس از يک هفته ذخيره کردن به دستگاه جوجه‌کشی منتقل می‌نمائيم. اگر ميزان بارور بودن 1550 عدد تخم های جمع آوری شده در طول هفته که در داخل ماشين جوجه‌کشی گذاشته شده‌اند را 90% تخمين بزنيم. در روز پانزده تعداد 1400 – 1376 عدد تخم بارور از ستری به قسمت هچری منتقل خواهد شد. بهمين منظور ظرفيت هچری بايد به اندازه 1400 عدد تخم در نظر گرفته شود از طرف ديگر چون هفته ای يکبار تخم‌ها جمع‌آوری و داخل دستگاه گذاشته می‌شود ظرفيت ستری را بايد دو برابر آن در نظر گرفت. همچنين جهت تکميل ظرفيت دستگاه در هفته يعنی جمع آوری و ذخيره 250 عدد تخم در روز به پرورش
360 – 350 قطعه بلدرچين مادر نياز می‌باشد. اگر در هر قفس يک نر و يک ماده پرورش دهيم باندازه تعداد ماده به بلدرچين نر نياز داريم.
ارقام ذکر شده در فوق بر اساس 90% باروری و 80% توان هچ و 70% توليد تخم محاسبه گرديد. شايان ذکر اينکه کسب ارقام ذکر شده در توليد بسيار مشکل و در حين حال مطلوب می‌باشد.

منبع : تبیان

مراحل جوجه کشی بلدرچین

ستر :

محلی که تخم مرغهای آماده جوجه کشی درون شانه های مخصوص خود در آن قرار گرفته و تا 72 ساعت قبل از خروج جوجه ها با شرایط دمای 37.7 و رطوبت 60% در آن قراردارند.

دما : بهترین دما برای جوجه‌کشی به طور متوسط معادل 37.8-37.2 درجه می‌باشد. کاهش دما منجر به ديرتر خارج شدن جوجه‌ها از تخم‌مرغ می‌شود و افزايش آن منجر به زودتر خارج شدن جوجه‌ها از تخم‌مرغ می‌گردد. درجه حرارت مناسب درماشين های مختلف تا حدودی متفاوت می‌باشد. البته گاهی اوقات حساسیت بالای سنسورها چند دهم بالاتر و یا پایین تر نمایش می دهند که طبیعی می باشد.

 رطوبت: از عوامل اصلی جوجه کشی بوده به طوری که کاهش یا افزایش بیش از حد آن مشکلاتی را در روند جوجه درآوری تولید می کند. در دستگاه های جوجه کشی رطوبت به طرق مختلف(ظرف آب درونی، رطوبت سرد و یا اسپری ریز قطرات آب) تامین میشود. نحوه تامین رطوبت براساس ابعاد و تهویه دستگاه توسط کارخانه سازنده مشخص میگردد، ولی کاربر براساس شرایط محیطی و تجربه می تواند منابع دیگر تامین رطوبت را به دستگاه خود اضافه نماید.

دمای موجود در ماشينهای جوجه‌کشی باعث دی هیدراته شدن (ازدست دادن آب) تخم‌مرغها و تلفات جنين می‌شود. از اين روتوجه به رطوبت مناسب از اهميت بسياری برخوردار است. از طرفی کاهش رطوبت ماشينهای جوجه‌کشی منجر به افزايش تبخير و بزرگ شدن کيسه‌های هوايی داخل تخم می‌شود. در نتيجه نوک جوجه زود تر به اطاقک هوایی می‌رسد و مشکل جمع نشدن کامل زرده و عفونت کیسه زرده در جوجه ها مشاهده می شود. همچنين افزايش رطوبت نيزمنجر به وسعت دير بهنگام کيسه هوا شده و جوجه در اين زمان قادر به تنفس نخواهند بود.

تهويه:  طی دوره جوجه‌کشی اکسيژن مورد نياز جنين توسط منافذ موجود در پوسته تخم‌مرغ تامين می‌شود. دی‌اکسيدکربن نيز از همين منافذ خارج می‌گردد. ميزان اکسيژن مورد نياز جهت رشد جنين حدود21% می‌باشد. به ازای هر1% کاهش ميزان اکسيژن 5%ميزان جوجه‌دهی کاهش می‌يابد. همچنين عدم خروج دی‌اکسيدکربن و تجمع آن در اطراف تخم‌مرغها منجر به کاهش درصد جوجه درآوری می‌شود. در دستگاه های جوجه کشی پرتابل تهویه توسط دریچه های ورود هوای تازه و خروج هوای آلوده و همچنین فن های تخلیه کننده هوا صورت میگیرد. در برخی از دستگاه ها هوای خنک تازه از دریچه های پایینی وارد شده و بعد از ورد به محوطه هیتر و گرم شدن در دستگاه پراکنده میشود همچنین هوای الوده همراه با هوای گرم به سمت بالای دستگاه رفته و از دریچه های تخلیه خارج می شود. تهویه محل استقرار دستگاه امر مهمی در جوجه کشی می باشد.

چرخش تخم‌مرغها :  هنگام چیدن تخم مرغ ها در شانه انتهای پهن (قسمت کیسه هوایی) رو به بالا و انتهای تیز آن رو به پایین قرار میگیرد . چنانچه این عمل صورت نگیرد سر جوجه در قسمت باریک قرار میگیرد و جوجه در روز پایانی قادر به تنفس نمی باشد. اگر عمل چرخش به طور منظم انجام نگیرد باعث چسبندگی جوجه به پوسته شده و میزان جوجه درآوری کاهش می یابد. عمل چرخاندن موجبات گرم شدن يکنواخت تخم‌مرغها را نيز فراهم می‌کند. اين عمل چندين بار در طی روز انجام می‌گيرد. تعداد دفعات چرخش در طی روز حداقل 6-4 بار و در برخی از ماشينهای جوجه‌کشی هر 1ساعت يکبار انجام می‌شود .

هچر :

سه روز باقی مانده، يعنی از روز (21-19 در مرغ و 13 – 17 در بلدرچین) تخم‌مرغها را در داخل دستگاه هچر (جوجه‌گير) قرار می‌دهند که دمای آن2/37 درجه و رطوبت آن 75% است .

در دستگاه هچر از سه عامل از عوامل چهارگانه مذکور در ستر مورد توجه می‌باشد :   دما، رطوبت، اکسيژن

رطوبت بيشتر در دستگاه هچر به اين علت است که بعد از روز 19جنين تنفس دارد، و دی‌اکسيدکربن و آب ترکيب شده و منجر به شکستگی پوسته‌ها می‌شوند. همچنين جنين در روز 19مقداری از کلسيم پوسته را برداشت می‌کند (120ميلی گرم در طول 21روز)

در طی دوره 21روزه جوجه‌کشی تخم‌مرغها 18 روز در ستر و 3 روز در هچر قرار دارند، زمان انتقال تخم‌مرغها ازستر به هچر به شرايط تخم‌مرغ ها بستگی دارد.در حقيقت زمانيکه 2-1% تخم‌مرغ ها نوک زده شوند زمان انتقال تخم‌مرغ به هچر است .

منبع : سلامت

آماده سازی سالن ها جهت پرورش بلدرچین

در ابتدا باید به این نکته اشاره کرد که مراحل ذیل باید دقیقاً به ترتیب ذکر شده انجام شود:

مرحله پاکسازی :

همانطور که از نام این مرحله پیداست باید در این قسمت پس از تخلیه بلدرچین های دوره قبلی ابتدا دان باقی مانده از آن دوره را در محیطی دور از سالن معدوم نماییم و از مصرف مجدد آن ها به شدت خودداری کنیم چون نگهداری آن ها ممکن است سبب فراهم آمدن زمینه های فساد یا جلب برخی از جانوران موزی را به سمت آن ها گردد.

پس از تخلیه دان از سالن ها به سراغ سیلوها رفته و دان آن ها را با رعایت مسائل بهداشتی تخلیه می کنیم البته دانی را که از سیلوها به این ترتیب جمع آوری می کنیم می توانیم برای بلدرچین های مسن دوره یا فارم های دیگر مورد استفاده قرار دهیم.

برای جلوگیری از تهاجم برخی از موجودات موزی به درون سالن باید خروجی های سالن را بست و نسبت به سمپاشی آن اقدام نمود و پس از اتمام سم پاشی باید به مدت یک شبانه روز از ورود به سالن و باز کردن درب ها و دریچه ها خودداری کرد تا سم بر حشرات به خوبی تاثیر کند در حین سم پاشی باید به ترتیب اهمیت قسمت های مهم سالن را دسته بندی می کنیم.

کف سالن از سایر قسمت ها اهمیت بیشتری دارد، در مرحله بعد از تخلیه دان و زمانی که آب و برق سالن را قطع کردیم باید کلیه تجهیزات درون سالن را به طور کامل از جمله آبخوری ها، دانخوری ها و تله ها را خارج نمائیم و به طور کامل آن ها را با آب، اسکاج و مواد شوینده بشوئیم.

کود سالن ها را باید بسیار با دقت از سالن ها خارج کنیم و حداقل در 2 کیلومتری سالن دپو کنیم پس از خروج کودها باید به کمک ابزاری مثل جارو، برس یا کاردک سطوح ناصاف سالن را از بقایای به جا مانده از بلدرچین های دوره قبل مخصوصاً هیترها، فن ها و تمام اقسام سیستم کولینگ را پاک نماییم و هیچ اثری را از ناپاکی یا گرد و غبار باقی نگذاریم.

پس از پاکسازی درون سالن به پاک سازی خارج و اطراف سالن می پردازیم که در پاکسازی خارج ابتدا به سراغ علف های هرز می رویم و به کمک شعله یا علف هرزکش ها نسبت به از بین بردن آن ها اقدام می کنیم و یک لایه از خاک اطراف سالن را توسط لودر بر می داریم بعد از علف هرزها باید جوی های آب و فاضلاب خارج سالن را تمیز نموده تا از جذب جانوران موذی به آن ها جلوگیری کنیم.

مرحله شستشو :

بعد از اینکه سالن از قطعات درشت آلاینده ها تمیز شد باید ذرات ریز را تمیز کنیم که انجام این عمل تنها به کمک آب امکان پذیر است که حتی الامکان با آب ولرم و با فشار از سقف شروع و بعد دیواره ها و در نهایت کف سالن ها را همراه با ریکای 5/0 در 1000 شستشو می دهیم و بعد از سالن ها به سراغ سایر بخش ها نظیر اتاقک هیتر، کولینگ، حوضچه های کولینگ، اتاق ها و لوازم پرسنل واحد می رسیم و در آخرین قسمت از مرحله شستشو وسایل و تجهیزات درون سالن را که قبلاً از سالن خارج شده بودند با دقت تمام و به کمک مواد شوینده می شوئیم و آن ها را در محلی مناسب و پاکیزه نگهداری می کنیم.

مرحله تعمیرات :

در زمانی که هیچ پرنده ای در سالن حضور نداردمی توان سیستم های تاسیساتی واحد را چک کرد و در صورت نیاز به سرویس و تعمیر اقدام نمود. در مورد ساختمان نیز باید تمام منافذ ریز و درشت واحد پرورش به طور کامل ببندیم تا از کوران سیستم و ورود حشرات و برخی جانوران مثل موش ها جلوگیری شود.

مرحله شستشوی مجدد :

بعد از تعمیرات باید دوباره با دقت بیشتری سالن ها را مطابق مراحل شستشوی اولیه بشوئیم و از رفت و آمدهای غیر ضروری خودداری کنیم و سالن را برای مرحله ضدعفونی آماده نمائیم که باید برای تعیین نوع ماده ضدعفونی از سالن به ترتیب زیر نمونه تهیه کنیم؛ از هر دیوار یک عدد، از هر چهارچوب یک عدد، از هر طرف کف یک عدد نمونه جمع آوری کنیم.

مرحله ضدعفونی :

در این مرحله کف و دیوارهای سالن به ویژه گوشه های سالن و دیواره های خارجی را تا فاصله 2 متری با شعله افکن ضدعفونی می کنیم و پس از گذشت مدتی، با بستن کامل خروجی ها باید از مواد ضدعفونی کننده ای مانند باکترجنت 2% یا فرمالین 10% استفاده کنیم و تا یک شبانه روز از باز کردن در و پنجره ها جلوگیری کنیم تا مواد به خوبی بر روی میکرو ارگانیسم ها اثر کند.

علاوه بر سالن مطابق مراحل قبل سایر قسمت های ذکر شده در مراحل پیشین را نیز ضدعفونی می کنیم و تنها در ضدعفونی کردن سیلوها از فرمالین 4% استفاده می کنیم.

پس از ضدعفونی، مجدداً نمونه برداری کرده که در هر 1000 سانتی متر مربع از کف نباید بیش از 5000 عدد کلنی و در دیوارها، چهارچوب ها و کنج ها نباید بیش از 500 عدد کلنی باشد همچنین در جواب حاصل از 2 نمونه درزها و 20 نمونه دان خوری نباید هیچ اثری از سالمونلا باشد، می پردازیم.

در آخر باید لوازم و تجهیزات مربوطه را به سالن باز گردانیم و سپس در سطح سالن مخلوط 10 به 200 آهک و سولفات آمونیوم را بپاشیم و به ازای هر متر مربع یک لیتر آب به روی آن ها بپاشیم. بعد از ضدعفونی مرحله دوم یکبار دیگر شعله افکنی را انجام می دهیم و خارج سالن را نیز آهک پاشی می کنیم.

مرحله قرنطینه :

در این مرحله باید از رفت و آمدهای غیر ضروری به سالن جلوگیری کنیم و در موارد ضروری از لباس های مخصوص جهت ورود به سالن ها استفاده کنیم و وسایل نقلیه ای که قصد ورود به محوطه را دارند ضدعفونی کرده و وسایل ورودی به سالن را دود می دهیم و از ورود حیوانات متفرقه به سالن جلوگیری به عمل می آوریم.

مرحله پخش پوشال برای موارد پرورش در کف :

اصل ریختن پوشال در سالن برای این است که برای پرنده جایگاهی نرم و راحت فراهم آوریم که همانطور که خواهیم گفت می توان از ماسه، خاک اره، کاه خرد شده یا سبوس استفاده کرد که البته بهترین آن ها همان پوشال است؛ نقش دیگر پوشال این است که می تواند به عنوان عایق در کف عمل کند ولی باید توجه داشت چون بلدرچین پرنده ای با جثه کوچک است تکه های درشت و یا حتی قطعات چوب در پوشال موجود نباشد زیرا باعث اذیت و یا حتی گاهی زخمی شدن حیوان می شود و از طرف دیگر باید فاقد قارچ باشد و اصولاً ظاهری تمیز را دارا باشد.

چیدن تجهیزات :

در این قسمت می توان وسایل و تجهیزات شسته و ضدعفونی شده را نصب کرد و یا نسبت به چیدن آن ها اقدام نمود از جمله وسایلی که می توان نام برد آبخوری ها، دانخوری ها و لامپ ها می باشد.

دود دادن :

5 روز قبل از ورود پرنده ها به سالن باید عملیات دود دادن در سالن را شروع کنیم که به ترتیب زیر عمل می کنیم :

      ظروف فلزی یا سفالی یا آجرهایی را که می خواهیم بروی آن ها واکنش دودزایی انجام دهیم در سالن می چینیم که حجم آن ها باید معادل 5 برابر آنچه می خواهیم درونشان بریزیم باشد.

       برای عملکرد بهتر سعی شود تا دمای سالن در حدود 25 درجه سانتی گراد و رطوبت آن معادل 65% باشد.

       تمام منافذ را کاملاً ببندیم و از ورود و خروج هوا جلوگیری کنیم.

        اول باید پرمنگنات و سپس فرمالین را بریزیم چون عکس این عمل باعث شعله ور شدن واکنش می شود که خطرناک است.

       هرچه تعداد ظروف را بیشتر انتخاب کنیم بهتر است.

       برای ریختن فرمالین بر روی پرمنگنات از انتهای سالن شروع می کنیم تا به ابتدای سالن برسیم ولی قبل از آن باید تمام ظروف حاوی پرمنگنات باشند.

       حتماً از ماسک استفاده کنیم.

       یک شبانه روز بسته بودن منافذ و درب و پنجره ها ادامه داشته باشد و پس از آن با باز کردن درب و پنجره ها و روشن کردن هواکش ها نسبت به خارج کردن دود اقدام کرده و از خروج کامل آن از سالن اطمینان حاصل نمائیم چون بر روی رشد بلدرچین ها تاثیر سوء دارد.

مرحله گرم کردن یا سرد کردن سالن :

با توجه به سن بلدرچین هایی که قرار است به سالن وارد شوند باید دما را تنظیم کنیم که این امر بستگی به اقلیم واحد و فصل پرورش دارد و همانطور که گفتیم چون پرنده به اکسیژن زیاد نیاز دارد در فصل سرما فقط از هیتر یا مادر مصنوعی جهت گرم کردن استفاده می کنیم و همچون بخاری ها به دلیل واقع بودن در سالن مقدار زیادی از اکسیژن سالن را مصرف نمی کنند.

مراحل متفرقه :

       دان را ازقبل تهیه و آماده کرده باشیم.

       فرم سر سالن آماده باشد.

      تانکرهای سوخت را آماده و پر کنیم.

       تجهیزات ذخیره سالم و آماده باشند.

      برنامه واکسیناسیون و واکنش های مورد نظر و دارای تاریخ اعتبار تا پایان دوره را قبلاً آماده کنیم.

       برنامه کارشناسان و کارگران را قبلاً تهیه کرده باشیم.

       جهت حمل و نقل باید از کامیون هایی با مشخصات زیر استفاده شود :

       ضدعفونی شده باشد.

       سالم باشند.

      باک آن ها ازقبل پر شده باشد.

      راننده با تجربه باشد.

       مجهز به قفسه بندی باشد.

       تجهیزات حرارتی و برودتی داشته باشند.

       سیستم فنری خوبی داشته باشد.

       حمل پرنده ها باید سریع و آرام باشد، در بین راه توقف نکنیم و در صورت اضطرار در محل های مناسب توقف نماییم و از محل های پر ترافیک حرکت نکنیم، راه های طولانی را انتخاب نکرده و بارگیری و تخلیه را باید سریع و آرام انجام دهیم، در زمان ورود و خروج کارتن ها از کامیون جعبه ها باید سریع و آرام انجام دهیم، در زمان ورود و خروج کارتن ها از کامیون جعبه ها باید به صورت افقی باشند، ظرفیت استاندارد کامیون رعایت شود.

       قبل از حرکت زمان رسیدن کامیون را به واحد اطلاع دهیم و کارشناس در زمان دریافت حضور داشته باشد.

      قفس ها نیز در سالن هایی با متد قفس جزء تجهیزاتی محسوب می شوند که باید به خوبی تمام مراحل شستشو و ضد عفونی را طی کنند.

 

دستگاه های جوجه کشی بلدرچین

·         تنظیم مناسب دستگاه جوجه کشی می تواند تمام برنامه را خراب کند. نکات زیر به عنوان یادآوری در روند جوجه کشی صحیح، مناسب است.

·         سایز و نوع دستگاه جوجه کشی مورد نیاز، آینده تجارت بلدرچین را تعیین می کند.

·         برای ادامه تخم گذاشتن زیر مرغ نیاز به ستر و هچر بطور مجزا دارید.

·         بعد از هربار استفاده از دستگاه جوجه کشی آن را تمیز و ضدعفونی کنید. برای جزئیات کامل در مورد ضد عفونی دستگاه و تخم ها با دفتر بهداشت طیور در ارتباط باشید.

·         مداماً دستگاه ستر و هچر را در طول عملیات برای اطمینان از اینکه دما و رطوبت تنظیم است، کنترل کنید. صحت هر دو برای تخم گذاری خوب، مورد نیاز است. دستگاه ستر و هچر هر دو باید در اتاقی باشد که تغییر دما و رطوبت زیادی اتفاق نیفتد.

·         انجام دادن پیشنهادات تولیدکننده دستگاه در دما و رطوبت خیلی مهم است. بعد از چند بار تخم گذاری برای نتیجه گیری بهتر نیلز به تغییر این راهنماییها دارید. بسیاری از پرورش دهنده های بلدرچین، بیشتر با رطوبت مشکل دارند نه با دمای محیط.

·         اگر دستگاه دو طبقه باشد، تمام طبقات در تمام دفعات (چه تخم داشته باشد، چه نداشته باشد) باید دما مناسب باشد و رطوبت کنترل شود.

·         دوره های جوجه کشی برای نژاد باب وایت 24 – 23 و ژاپنی 17 روز است.

برخی از دلایل احتمالی کم بودن جوجه درآوری

·         نطفه دار نبودن تخم های بلدرچین

·         تخم ها ترک خورده و محتویات آن خشک شده اند.

·         تنش مداوم در گله مولد که باعث افزایش تخم های نا بارور در گله می شود.

·         نگهداری گله به صورت هم خون برای مدت بیش از سه سال

·         استفاده از گله مولد مسن

·         پرنده های ماده و یا نر معلول یا غیر طبیعی که باعث تولید تخم های نابارور می شوند.

·         کمبودهای غذایی گله مولد

·         نسبت نامناسب نر به ماده

·         نگهداری بیش از حد تخم در انبار

·         شرایط نامناسب نگهداری تخم قبل از انجام عمل جوجه کشی

·         بی توجهی کردن به چرخاندن تخم ها در انبار و یا در داخل دستگاه جوجه کشی

·         قرار ندادن تخم ها در دمای اتاق، بعد از خروج از انبار و قبل از ورود به دستگاه جوجه کشی

·         تغییرات و نوسانات شدید درجه حرارت در طول دوره جوجه کشی

·         تنظیم نبودن رطوبت در طول دوره جوجه کشی و به خصوص در دستگاه هچر بین روزهای 15 تا 18 جوجه کشی

·         رعایت نکردن بهداشت تخم و دستگاه های جوجه کشی به خصوص دستگاه های هچر

·         شست و شوی تخم های نطفه دار

بسترهای مرطوب باعث وجود مشکلاتی از قبیل انگلهای داخلی و خارجی، آسیب های چشمی حاصل از بخار آمونیاک و قارچ و موارد دیگر می شود